Teut

Wär en Teut verdrage kann, dä kann se og drinke, seet de Pastôr in Lyskirchen. (Köln.)

»Wat dat Drinken ângeit, do halden ich et met dem âle Pastôren Lyskirchen, de en säät: Eer Lück, drinkt nôr su vill, als êr verdrage künnt, en halv Pinkche, e Pinkche, en halv Schöppche, 'ne Schobbe, en halb Mössche, en Moss; wär övver en Teut, we ich, verdrage kann, dä kann se och drinke. De Pastôr en Lyskirchen dat war 'no vernönftige Mann, 'ne Mann vun Erfahrung. Dä wüss doch 'nen Underscheid unger dü Lücken ze mâche.« (Bagel, 27.)